Macrolepiota mastoidea

Μακρολεπιώτα η ψηλή .

Τα Γρεβενά είναι η πιο γνωστή περιοχή της Ελλάδας για τα μανιτάρια της . Μην αφήνουμε στην άκρη όμως και άλλες περιοχές . Θεωρώ πώς το Κιλκίς έχει τα βουνά και τις περιοχές που αναπτύσσονται πολλά είδη μανιταριών . Η περιοχή των Κρουσσών φιλοξενεί εκτός των άλλων και το συγκεκριμένο είδος μανηταριού το οποίο είναι πολύ νόστιμο ειδικά όταν μαγειρεύεται σαν σνίτσελ. Το Μανητάρι είναι και γνωστό ως Ζαρκαδίσο η Αλεκάτι ή Κουκουλίτης.

Κατω Θεοδωράκι.

Οκτώβρης στο Κάτω Θεοδωράκι.

Ο καμβάς το φθινόπωρο και τα χρώματα που χρησιμοποιούνται παίζουν στο καφέ . Τα ανθισμένα φυτά λίγα μόνο Crocus pulchellus και Cyclamen hederifolium  στολίζουν την βρεγμένη από της συνεχόμενες βροχές γη. Σειρά έχουν πάρει τα μανιτάρια αφού η υψηλές θερμοκρασίες  γύρω στους 18 βαθμούς επιτρέπουν την ανάπτυξη του macrolepiota.

Cyclamen hederifolium Aiton.

 

Κυκλάμινο το Χενδερόφυλλo.

 

Γνωστό και ως κυκλάμινο το νεαπολιτανικό. Το γένος έχει πάρει το όνομά του από τούς κύκλους που σχηματίζει ο καρποφόρος βλαστός  . Στην προσπάθειά του να φέρει όσο το δυνατόν τους σπόρους κοντά στον κόνδυλο στο έδαφος , το φυτό δημιουργεί σπείρα με πολλούς κύκλους μειώνοντας έτσι το μήκος του .Είναι το πιο πλούσιο σε παρουσία και ομορφιά άνθος του Οκτώβρη στην περιοχή του Κιλκίς. Τα πρωτοβρόχια που την φετινή χρονιά είχαν μεγάλη διάρκεια και έφεραν μεγάλες ποσότητες νερού στην περιοχή , μετά από ένα τελείως άνυδρο τελευταία δίμηνο του καλοκαιριού , έδωσαν το έναυσμα για να ξεκινήσει ο στολισμός .  Θα το συναντήσουμε σε όλες τις περιοχές του Νομού κάτω από δένδρα και θάμνους.

Crocus cancellatus Herb.

Κρόκος ο Εσχαρωτός.

Ο τελευταίος κατά σειρά άνθησης κρόκος του Κιλκίς κυρίως σε κεντρικές περιοχές του Νομού . Ίσως και ο πιο όμορφος . Οι σκουρόχρωμες γραμμές που ξεκινούν από την βάση του λεπτού λαιμού και σβήνουν μαλακά στην άκρη των πετάλων δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην μορφή του άνθους. Τα ανοιχτού μπλε χρωματισμού άνθη του φυτού αναπτύσσονται από τα τέλη του Σεπτέμβρη σε ανοιχτές χλοώδης περιοχές . Οι πληθυσμοί δέν είναι μεγάλοι ενώ ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι πως βρίσκονται σε χλωριδικές νησίδες , μέσα σε καλλιεργούμενες εκτάσεις και με τον κίνδυνο να δοθούν για καλλιέργεια ανα πάσα στιγμή. Το γεγονός πως πρόκειται για ένα είδος μεσογειακό , θα πρέπει να μας κάνει πιό προσεκτικούς με το φυτό .

Diplotaxis tenuifolia D.C

Διπλόταξις η Στενόφυλλη.(άγρια ρόκκα)

Είναι πολυετές όρθιο φυτό που φτάνει το ύψος των 80 cm. Τα άνθη έχουν κίτρινο χρώμα και πιο σωστά όπως είπε και ένας φίλος το κίτρινο του θείου , ενώ τα φύλλα ακουμπάνε στο ανοιχτό πράσινο . Το φυτό έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα χαλάσματα  ,  ίσως λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας ασβεστίου , την εποχή του φθινοπώρου από τα τέλη του Σεπτέμβρη αναπτύσσει τα άνθη του μόλις τα πρωτοβρόχια φτάσουν στην περιοχή του Κιλκίς. Λέγεται άγρια ρόκα και τα φύλλα της χρησιμοποιούνται σε σαλάτες όχι όμως σε μεγάλες ποσότητες . Η συμμετοχή τους προσδίδει πιπεράτες νότες .Έντονη η ομοιότητα της γεύσης με αυτήν της καλλιεργούμενης ρόκας (Eruca sativa) . Πολύ συχνό στο Κιλκίς το φθινόπωρο . Είναι το φυτό που αυτή την εποχή συνοδεύει τους ταξιδιώτες που εισέρχονται ή που αποχαιρετούν την χώρα στα σύνορα των Ευζώνων.

Sternbergia lutea L. KER-GAWL.EX SPRENG.

Στερνμπέργια η Κίτρινη.

Το γένος πήρε το όνομά του από τον Graf Kaspar Sternberg , βοτανολόγο που έζησε την περίοδο 1761-1838 . Είναι φυτό βολβώδες με έντονα κίτρινο άνθος που μοιάζει με αυτό του κρόκου , έχει όμως 6 ανθήρες. Θα το συναντήσουμε πιο συχνά στις αυλές των οικισμών του Κιλκίς παρά έξω  ελεύθερο στην φύση. Είναι τέτοια η διασπορά του στο Νομό ωστε θεώρησα κατ αρχήν ότι το φυτό βρέθηκε στον νομό με την βοήθεια του ανθρώπου . Κάτι για το οποίο έχω ακόμη αμφιβολίες όμως , οι πληθυσμοί σε δυο περιοχές του Νομού με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τείνουν να με πείσουν πώς είναι τουλάχιστον εγκλιματισμένο καλά στην περιοχή μας.
Τα υψώματα στο βάθος της φωτογραφίας είναι εδάφη της F.Y.R.O.M . Τα φυτά είναι πάνω από σύνορα και όρια , παραμένουν ελεύθερα.

Colchicum bivonae Guss.

Κολχικό το Ποικιλόγραμμο .

Πολύ το αποκαλούν μεγάλο κρόκο χωρίς όμως να έχουν καμιά σχέση τα φυτά. Ο κρόκος έχει τρεις στήμονες ενώ το κολχικό έξη . Το φυτό είναι δηλητηριώδες και συνδεδεμένο με μια από τις ελληνικές τραγωδίες , αυτή της Μήδειας , αφού στην Κολχίδα όπου ζούσε η ανιψιά της Κίρκης σκότωσε με το φυτό τα παιδιά της. Από την περιοχή άλλωστε δόθηκε και το όνομα στο γένος. Αρκετά μεγάλοι οι πληθυσμοί στο Κιλκίς κυρίως σε ανοιχτές χλοώδεις περιοχές . Τα φύλλα του φυτού μην τα ψάξετε το φθινόπωρο αλλά πολύ αργότερα μετά τον χειμώνα στο σημείο όπου συναντήσατε και το άνθος .

Scilla autumnallis L.

Σκίλλα η Φθινοπωρινή.

Πολυετές βολβόριζο φυτό με βλαστό που φτάνει τα 30 cm σε ύψος και φύλλα τα οποία ακολουθούν την ταξιανθία . Το άνθος του φυτού αποτελεί και το δυνατό του σημείο. Στα μικρά άνθη του , αναμιγνύονται με ιδιαίτερη επιτυχία το μπλε το ιώδες και το ροζ , ενώ  η σαρκώδης υφή των πετάλων τονίζει τους χρωματικούς συνδυασμούς . Την τελευταία πινελιά δίνουν οι μαύροι ανθήρες στο κέντρο του λουλουδιού. Από τους πιο συχνούς σε εμφάνιση βολβούς στο Κιλκίς . Ειδικά την εφετινή περίοδο όπου όλοι οι βολβοί περίμεναν τις πρώτες βροχές που αρχίσανε να έρθουν , η Φθινοπωρινή Σκίλλα ήταν από τα λίγα φυτά που είχε ανθήσει από τα τέλη Σεπτέμβρη.

ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

Μανιτάρια στο Κιλκίς.

Χωρίς να είμαι ειδικός στην συλλογή αλλά με πολύ προσοχή και με πολύ βοήθεια από βιβλία για μανιτάρια απολαμβάνω την καταπληκτική γεύση αυτών των μυκήτων . Το Agaricus campestris ή αλλιώς κουκουβάκι όπως το λέμε στην περιοχή μας . Η σημερινή ημέρα με το ψιλοβρόχι ήταν ιδανική για συλλογή . Τα περισσότερα από τα μανιτάρια ήταν μιας ημέρας αφού ακόμη δεν είχαν ανοίξει την λευκή ποδιά τους ή ακόμη και αν την είχαν ανοίξει τα ελάσματα είχαν έντονο ροζ χρωματισμό . Δεν είχαν ωριμάσει για να μαυρίσουν . Θεωρώ πώς ωραιότερος μεζές για το τσίπουρο , του οποίου η παραγωγή ξεκινάει από το Σάββατο , δεν υπάρχει . Άντε και καλό χειμώνα.

Lycopus europaeus ssp. menthifolius

Λυκοπόδιο το Ευρωπαίο .

Θα το συναντήσουμε κοντά σε ποτάμια και υγρές τοποθεσίες . Αναπτύσσει όρθιους βλαστούς μέχρι 90 cm με χαρακτηριστικά λογχοειδή φύλλα και λευκά μικρά άνθη με ροζ στίγματα συγκεντρωμένα στα γόνατα των βλαστών στο σημείο που αναπτύσσονται τα φύλλα . Τα φυτό έχει την ικανότητα να μειώνει την δραστικότητα του ιωδίου και βοηθάει σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού . Για μεγάλο διάστημα οι γιατροί το συνιστούσαν σε τέτοιες περιπτώσεις . Το φυτό σε συνδυασμό με τον Λεόνουρο τον Καρδιακό χρησιμοποιούνται ως ομοιοπαθητικά φάρμακα.