Asplenium trichomanes ssp.trichomanes

Ασπλήνιο το Τριχομανές.
Πολυετές , λεπτοφυές φυτό που μπορεί να φτάσειτα 25cm. Κάθε φύλλο αποτελείται από 15-40 ζευγη μικρών φυλλαρίων , ωοειδών που φτάνουν τα 8 mm . Συνήθως θα το συναντήσουμε σε σκιερές περιοχές να αναπτύσεται μέσα σε σχισμές βράχων , σε τοίχους ή και στην βάση μεγαλύτερων φυτών προσπαθώντας να προστατέψει το λεπτό ρίζωμά του. η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου είδους είναι ότι προτιμά να αναπτύσεται σε όξινα πετρώματα όπως ο γρανίτης και ο βασάλτης και όχι σε αλκαλικά .Πολύ όμορφο και συχνό σε εμφάνιση φυτό σε όλες τις ημειορεινές και ορεινές περιοχές του Νομού Κιλκίς.

Petasites hybridus ssp.ochroleucus (syn.Tussilago petasites, P. officinalis)

Πετασίτης ο Φαρμακευτικός.

Είναι ο Πετασίτις του Διοσκορίδη ή κοινώς Κωλοπάνα μάλλον λόγω του μεγέθους τον φύλλων του. Φαρμακευτικό φυτό, με ειδικότητα στις ημικρανίες. Φαίνεται πώς οι ουσίες που προέρχονται από την εκχύλιση του εμποδίζουν την δημιουργία φλεγμονών στα αιμοφόρα αγγεία αποτρέποντας έτσι ημικρανίες και πονοκεφάλους. Υψηλές δόσεις των αλκαλοειδών που παράγονται κυρίως στην ρίζα του φυτού μπορεί να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στο ήπαρ , γι αυτό και η πρόσληψή τους πρέπει να γίνεται μετά από συμβουλή ειδικών. Εντυπωσιακά τα φύλλα του φυτού που το καλοκαίρι που ολοκληρώνεται η ανάπτυξη τους μπορούν να φτάσουν το μέγεθος μεγάλης ομπρέλας.

Scilla bifolia L.

Σκίλλα η Δίφυλλη.

Είναι πολυετές βολβόριζο φυτό με βλαστό που δεν ξεπερνά τα 30cm. Συνήθως θα το συναντήσουμε με 2 φύλλα στην βάση και την ταξιανθία του να αποτελείται από έως και 10 άνθη με μακριό ποδίσκο. Ο γαλάζιος προς το μοβ χρωματισμός τού άνθους, αυτή την εποχή δημιουργεί έντονη αντίθεση με το καφέ προς το σταχτί χρώμα εδάφους  και κάνει το φυτό να ξεχωρίζει. Στο Παϊκο τα φυτά σε σχέση με αυτά του υπόλοιπου Νομού είναι πιο εύρωστα και κάποια μάλιστα ξεπερνάν σε αριθμό ανθέων ανά ταξιανθία τα 10. Στις υπόλοιπες περιοχές το φυτό δεν ξεπερνά τα 12cm σε ύψος ενώ η ταξιανθία του αποτελείται από σαφώς λιγότερα άνθη. Συνηθισμένο φυτό στο Κιλκίς με πολύ μεγάλους πληθυσμούς σε όλες τής περιοχές.

Anemone ranunculoides L.

Ανεμώνη η Βατραχοειδής.

Είναι η τρίτη ανεμώνη κατά σειρά ανθοφορίας του Κιλκίς. Το άνθος έχει έντονο κίτρινο χρώμα και φέρει λευκές τρίχες στο πίσω μέρος των πετάλων, τα φύλλα είναι έντονα διαιρεμένα και φέρουν κοντό μίσχο. Το όνομα του είδους προέρχεται από την ομοιότητα του άνθους του με τα βατράχια ή αλλιώς νεραγκούλες. Συνήθως θα την συναντήσουμε σε υγρές τοποθεσίες, κοντά σε ποτάμια, ρυάκια και λίμνες. Πληθυσμοί του φυτού αναπτύσσονται στους ορεινούς όγκους του Νομού σε αρκετά μικρούς αριθμούς και χρειάζονται προσοχή.

Pulmonaria rubra Schott.

Πουλμονάρια η Ερυθρωπή.

Φυτό με πολλές τρίχες σε όλα τα σημεία του, εκτός από το εξωτερικό τμήμα του άνθους του και το περισσότερο από το μισό του εσωτερικού τμήματός του . Εμφανίζεται αρκετά νωρίς την Άνοιξη σε σχέση με τα άλλα γένη της οικογένειας και είναι από τα φυτά που προτιμούν σκιερές τοποθεσίες. Τις περισσότερες φορές μάλιστα το συνάντησα  κάτω από πανύψηλα δένδρα που εμπόδιζαν το φως του ήλιου να φτάσει κάτω, ακόμη και τον χειμώνα που ήταν γυμνά. Είναι φυτό ενδημικό των Καρπαθίων και της Βαλκανικής Χερσονήσου, ενώ στο Κιλκίς μέχρι τώρα το έχω συναντήσει μόνο στο Παϊκο.

ΠΑΪΚΟ ΚΙΛΚΙΣ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Το Παϊκο τέλη Μαρτίου 2010.

To  Παϊκο αποτελεί το δυτικότερο σύνορο του Νομού Κιλκίς .O oρεινός όγκος διοικητικά μοιράζεται μεταξύ δύο Νομών (Κιλκίς και Πέλλας) και ενώνει δύο χώρες (Ελλάδα, F.Y.R.O.M). Θεωρείται ως η νότια προέκταση του ανατολικού τμήματος του Βόρα, ενώ μορφολογικά είναι ένα πολύκορφο όρος με κορυφές από τα 1219 m μέχρι την υψηλότερη κορυφή στα 1650 m με το τοπωνύμιο Γκόλα Τσούκα.(Ν.Αθανασιάδης,Ε.Δρόσος).

Σύμφωνα με την ντόπια διάλεκτο η λέξη "Παϊκ" σημαίνει αράχνη, από εκεί λέγεται πώς πήρε και το όνομά του το βουνό αφού το σχήμα του παραπέμπει στο αρθρόποδο. Τα έντονα χρώματα καθ όλη την διάρκεια του έτους, τα πρωτότυπα σχήματα τόσο από τον φυτικό βασίλειο όσο και από την μορφολογία του βουνού, τα απαλά αρώματα που διαχέονται στην ατμόσφαιρα από μεγάλο αριθμό φυτών, και ο αγχολυτικός παφλασμός στα ρέματα και τα ρυάκια του βουνού προκαλούν και προσκαλούν. Την εποχή αυτή αν και σχεδόν έχουμε μπει στον Απρίλη τα χιόνια αντιστέκονται ακόμη στο ερχομό της Άνοιξης. 

Αν και μέχρι την Καστανερή όλα ακολουθούν την εποχή με μικρή καθυστέρηση, από τα 1000m και πάνω στο δρόμο ,προς τα Λειβάδια το χιόνι καλύπτει μεγάλες ανήλιες περιοχές. Βασίλισσα της εποχής θα όριζα την Primula Vulgaris που καλύπτει τίς καφεκόκινες πλαγιές αφήνοντας τον απαλό κίτρινο χρωματισμό των λουλουδιών της να ξεπηδά από τα έντονα πράσινα φύλλα της. Αμέσως μετά την ακολουθεί η Scilla bifolia που προσδίδει ένα έντονο μπλε τόνο στο τοπίο, ενώ  η Viola odorata σε κάνει να αναζητάς την πηγή του αρώματος που πλυμμηρίζει τον αέρα . Η ονομασία του είδους εύοσμος ίσως και να μην αρκεί για να ορίσει την αίσθηση που γεννιέται. Το παιχνίδι των βολβών με το χιόνι (Galanthus elwesii,Crocus veluchensis ) προσθέτει σχήματα και εικόνες, που σίγουρα θα μείνουν στην μνήμη των τυχερών που θα τα συναντήσουν.                         

Asplenium ceterach L. (syn) Ceterach officinarum

Ασπλήνιο το Κητεράχιο.

Ανήκει στα Πτεριδόφυτα. Η κοινή του ονομασία είναι Σκορπίδι ή Χρυσόχορτο . Την περίοδο αυτή το συγκεκριμένο είδος δεν βρίσκεται στο απόγειο της ανάπτυξής του . Τον Χειμώνα όμως και την αρχή της Άνοιξης απλώνει τα φύλλα του που φτάνουν τα 30cm, με το σκούρο πράσινο χρώμα στην πάνω επιφάνεια και την χρησίζουσα κάτω επιφάνεια.Χαρακτηριστικές είναι οι τοποθεσίες στις οποίες αναπτύσσεται, ανάμεσα σε σχισμές βράχων καθώς και ο στροβιλισμός των φύλλων προς τις ρίζες όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή. Ένα ποτήρι αφέψημα την ημέρα λέγεται πώς βοηθά στους κολικούς του νεφρού και στις ουρολιθιάσεις. Φυτό πολύ συχνό σε όλο το Κιλκίς κυρίως σε βραχώδεις περιοχές.

Geranium lucidum L.

Γεράνειο το Φωτεινό.

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 cm, με φύλλα που φτάνουν τα 6cm κυκλικά, χωρισμένα σε 5 τμήματα κατά 60-70% προς το κέντρο του .Βλαστός πράσινος γυαλιστερός με διαστήματα κόκκινα κυρίως κοντά στα γόνατα. Άνθη με πέταλα που φτάνουν τα 10cm ροζ χρώματος. Οι τοποθεσίες που έχω συναντήσει το φυτό είναι συνήθως προστατευμένες από τον ήλιο, συνήθως βγαίνει μέσα από βράχους προστατεύοντας τις ρίζες του κάτω από αυτούς, ή στις άκρες των δασών.Υπάρχουν αναφορές για στυπτικές και διουρητικές ιδιότητες του φυτού.Αρκετά συχνό στο Νομό Κιλκίς.

Saxifraga tridactylites ssp.trydactylites

Ρηξίπετρον ο Τριδακτυλίτης.

Το γένος πήρε το όνομά του από τίς λατινικές λέξης "saxum" πού σημαίνει πέτρα και την "Frago" που σημαίνει σπάζω. Το δέ όνομα του είδους προέρχεται από ελληνικές λέξεις και αναφέρεται στο σχήμα των φύλλων του φυτού που μοιάζει να έχει τρία δάκτυλα.Πρόκειται για ένα μικρό σε μέγεθος φυτό που μπορεί να φτάσει τα 15 cm με λευκά άνθη και βλαστό με απαλό βυσσινή χρωματισμό.Έχει την φήμη του διουρητικού και λιθοτριπτικού φυτού. Συναντάται σε όλη την περιοχή του Κιλκίς σε αμμώδεις και πετρώδεις τοποθεσίες.

Valeriana officinalis L.

Βαλεριάνα η Φαρμακευτική.
Η περιοχή του Παλαιού Γυναικοκάστρου τελικά αποδείχθηκε αρκετά πλούσια σε ποικιλία φυτών, αν και βρίσκεται σε χαμηλό υψόμετρο και ανήκει στίς χλωριδικές νησίδες του Κιλκίς, οι οποίες προσπαθούν να διατηρήσουν την ποικιλία τους αποκλεισμένες από άλλες περιοχές λόγω των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Η Βαλεριάνα είναι διάσημη για τις καταπραϋντικές και ηρεμιστικές ιδιότητές της. Τσάι από το φυτό βοηθάει στην αντιμετώπιση της αϋπνίας. Η συχνή και σε μεγάλες δόσεις χρήσης του φυτού πρέπει να αποφεύγεται γιατί προκαλεί πονοκεφάλους.

Ranunculus trichophyllus ssp.trichophyllus

Ρανούνκουλος ο Tριχόφυλλος.

Υδροχαρές φυτό με λευκά άνθη και τριχοειδή φύλλα. Προτιμά νερά τα οποία δεν κινούται με μεγάλη ταχύτητα ή ακόμη και λιμνάζοντα.Τα φύλλα συνήθως παίζουν και το ρόλο του φίλτρου για το νερό, αφού η μεγάλη του φυλική επιφάνεια λόγω των πολλών διακλαδώσεων συγκρατεί φερτές ύλες .Το συγκεκριμένο φυτό εντοπίστηκε στην περιοχή του Μεταλλικού, όπου δυστυχώς μιά υπέροχη χλωριδικά περιοχή έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο. Τελικά το είδος του Homo anengephalus ζεί, βασιλεύει και καταστρέφει χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν.

Alyssum saxatile.L ,(syn.) Aurinia saxatilis

Άλυσσο το βραχόφιλο.

Το όνομα του είδους παραπέμπει σίγουρα σε βραχώδεις τοποθεσίες, συνεπές λοιπόν με το όνομά του το φυτό σκαρφαλωμένο στο κάστρο της πρώτης πρωτεύουσας του Νομού Κιλκίς ατενίζει τίς νεόδμητες πολυκατοικίες της νέας πρωτεύουσας του έτους 2010.Κυριολεκτικά τα φυτά είναι καρφιτσωμένα ανάμεσα στις πέτρες που συνθέτουν τα εξωτερικά τείχη του βυζαντινού κάστρου του Παλαιού Γυναικοκάστρου. Το φυτό δέν είναι απαιτητικό σε πλούσια εδάφη,και οι σπόροι του μπορούν νωρίς την άνοιξη να αναπτυχθούν στα πιο δυσπρόσιτα σημεία.

Fumaria rostellata Knaf.

Φουμάρια η Ραμφοειδής.
Κοινός Καπνόχορτο, Kαπνιά στην Κύπρο, Σταχτέρες στην Ηλεία και Σιαχτερέ στην Τουρκία. Πρόκειται για ετήσιο χειμερινό ζιζάνιο που προτιμά τα καλλιεργούμενα αφράτα εδάφη και μπορεί να φτάσει τα 40 cm. Στο Κιλκίς υπάρχουν αρκετά είδη του γένους Fumaria . Το συγκεκριμένο είδος ξεχωρίζει από το μήκος του ροδοπόρφυρου άνθους που δεν ξεπερνά τα 9mm, από τα σέπαλα που έχουν διάσταση 3mm x 1.5mm και τα μικρά βράκτια φύλλα που είναι πιο κοντά από το μίσχο του καρπού. Το γένος φημίζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια για τις ιδιότητες που έχει στον καθαρισμό του αίματος.

Veronica persica Poir.

Βερονίκη η περσική.
Ζιζάνιο, χαμηλό φυτό με ασιατική καταγωγή. Είναι το πιο διαδεδομένο είδος του γένους. Τα μικρά με το χρώμα του ουρανού άνθη με διάμετρο πάνω από 8mm, καθώς και ο καρδιόμορφος, τριχωτός καρπός, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του είδους. Το συναντάμε συνήθως σε υγρές - δροσερές περιοχές στον Νομό αρκετά συχνά ακόμη και σε κατοικημένες περιοχές. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 10 διαφορετικά είδη του γένους Veronica στο Κιλκίς σε εργασίες των Ν. Αθανασιάδη και Ε. Δρόσου για το Πάικο και ακόμη 2 είδη στον οικοτουριστικό οδηγό της Αναπτυξιακής Κιλκίς από τον Δ.Μπαμπαλώνα.

Stellaria media ssp.media

Στελλάρια η μέση.
Το φυτό ανήκει στην ίδια οικογένεια με το αγριογαρύφαλο. Συχνό σε εμφάνιση φυτό στο Κιλκίς συνήθως σε δροσερές τοποθεσίες, κοντά σε ρυάκια, πηγές και ποτάμια. Τα πράσινα μέρη του φυτού μπορούν να μαγειρευτούν όπως το σπανάκι. Έχει αρκετές φαρμακευτικές ιδιότητες παρά το γεγονός ότι εκτός από μέταλλα και βιταμίνη C, περιέχει και σαπωνίνες οι οποίες όμως αποβάλλονται από τον οργανισμό χωρίς προβλήματα. Κατάπλασμα από το φυτό χρησιμοποιείται κατά των αιμορροΐδων, ενώ θεωρείται ιδανικό φάρμακο για καταστάσεις φαγούρας του δέρματος.

Tussilago farfara L.

Βηχίο το Σιτόφυγο.
Βηχίον κατά τον Διοσκορίδη. Δόθηκε το όνομα αυτό, λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων του. Τόσο ο Διοσκορίδης όσο και ο Πλίνιος συνιστούσαν την εισπνοή καπνού από το φυτό κατά του άσθματος και του βήχα. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες πέραν του αναπνευστικού σχετίζονται και με δερματικές παθήσεις. Αρκετά συχνό σε εμφάνιση φυτό στο Κιλκίς, με μεγαλύτερους πληθυσμούς στο Πάικο . Θα συναντήσουμε νωρίς την άνοιξη μόνο τα άνθη του, κυρίως σε αμμουδερές πλαγιές στην άκρη των δρόμων, ενώ τα φύλλα του εμφανίζονται αργότερα όταν δεν υπάρχουν πια τα άνθη.

Viola odorata L.

Βιόλα η Εύοσμος.
Μικρή αρωματική βιολέτα ή μανουσάκι. Η διαφορά από την βιολέτα που αναρτήθηκε στις 10/3/2010 (Viola hirta) βρίσκεται στο άρωμα , το μικρότερο μέγεθος και την παρουσία παραφυάδων, από τα γόνατα των οποίων αναπτύσσονται φύλλα και άνθη. Η φωτογραφία είναι μέσα από την πόλη του Κιλκίς στα σκαλοπάτια του Δασαρχείου,στο σημείο όπου παλαιότερα κατέβαιναν τα νερά από τις πηγές του Άι Γιώργη. Τα άνθη του φυτού χρησιμοποιούνται σε μορφή σιροπιού κατά αναπνευστικών παθήσεων και ιδίως κατά της βρογχίτιδας.

Crocus veluchensis Herb.

Κρόκος ο Βελουχένσιος.
Ο τρίτος σε χρονολογική σειρά ανθοφορίας κρόκος του Κιλκίς . Μέχρι σήμερα δεν τον έχω συναντήσει σε άλλες περιοχές εκτός του Παϊκου. Είναι ενδημικό φυτό του Νοτίου τμήματος των Βαλκανίων που σημαίνει πώς δεν θα το συναντήσουμε αλλού στον κόσμο Οι πληθυσμοί του είναι αρκετά μεγάλοι συνήθως κάτω από ψηλότερα δένδρα . Έτσι μετά τους δυο κίτρινους κρόκους που εμφανίστηκαν τον Φλεβάρη τώρα θα περιμένουμε ξανά το φθινόπωρο για να γνωρίσουμε ακόμη δύο είδη που αναπτύσσονται στο Κιλκίς.

Hypecoum imberbe Sibth.&Sm.

Υπήκοον το λείο.
Ετήσιο φυτό που ανήκει στην ίδια οικογένεια με την παπαρούνα. Αν και πολυπληθές στο Κιλκίς λόγω του μικρού μεγέθους του (φτάνει τα 30 cm) περνάει απαρατήρητο. Θεωρώ βέβαια πώς το φυτό αδικείται, αφού το σχήμα του άνθους του είναι μοναδικό. Θα το παραλλήλιζα μάλιστα με το κοχύλι αφού όταν υπάρχει συννεφιά το φυτό κλείνει τα δυο μεγάλα εξωτερικά του πέταλα προστατευοντας τα αναπαραγωγικά του όργανα. Εντονη η παρουσία του σεόλο το μήκος του Αξιού, αλλά και σε άλλες περιοχές του Νομού από τίς αρχές Μαϊου.

Viola hirta L.

Βιόλα η Δασεία.
Ίον κατά τον Διοσκορίδη. Είναι μία από τις 4 βιόλες του Κιλκίς, που έχουν τα ίδια σχεδόν χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Το συγκεκριμένο είδος θα το ξεχωρίσουμε από τα άοσμα ιώδη άνθη , τα πλαϊνά πέταλα του άνθους που έχουν κατεύθυνση προς τα κάτω και τα παράρριζα καρδιοειδή στην βάση φύλλα. Το φυτό φωτογραφήθηκε στο Παϊκο λίγο έξω από την Κατσανερή δίπλα στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο χωριό.

ΜΑΡΤΗΣ ΜΕ ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

Μάρτης με χιόνια στο Κιλκίς.
Αν και 9 Μαρτίου 2010 το Κιλκίς ντύθηκε στα λευκά. Τα ανθισμένα αγριαμύγδαλα στο λόφο του Άι Γιώργη, αν και ακολουθούν την εποχή σίγουρα δεν περίμεναν αυτή την εξέλιξη.

Romulea linaresii subsp. graeca

Ρωμουλέα η Λιναρέσιος
Πρόκειται για το υποείδος Graeca και είναι ενδημικό ελληνικό φυτό. Αποτελεί την δεύτερη ρωμουλέα που αναπτύσσεται στο Κιλκίς. Οι πληθυσμοί της είναι σαφώς μικρότεροι από την ευανθέστατη Ρωμουλέα το Βολβοκώδιον που πλημμυρίζει τον νομό. Η διάμετρος του ιώδους άνθους δέν ξεπερνάει τα 2 cm. Αναπτύσσεται κυρίως σε βοσκότοπους από τς αρχές του Μάρτη αφού τα αιγοπρόβατα έχουν διατηρήσει το χόρτο σε χαμηλό ύψος ώστε να μην πνίξουν το μικρόσωμο φυτό. Συνοδεύει συνήθως το μεγάλο της αδερφό το βολβοκώδιο και τα ορνιθόγαλα. Αρκετά μεγάλους πληθυσμούς έχω συναντήσει στις πλαγιές του κάστρου της Ταυριάνας στο Χωρύγι.

Viola arvensis Murray.

Βιόλα η Αρουραία.
Αγριοπανσές. Η βιολέτα με το μικρότερο λουλούδι στο νομό. Το άνθος με τα διαφορετικού χρώματος πέταλα (άσπρα και κίτρινα) θα το δούμε να σκαρφαλώνει σε απότομες πλαγιές αλλά να ξεπετάγεται και μέσα από πρασινάδες σε βοσκότοπους . Αναπτύσσεται σε όλο το νομό από τα σύνορα με τον Νομό Σερρών μέχρι τα όρια του νομού με τα Γιαννιτσά. Κάποιες από της ουσίες που έχει το φυτό έχουν δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα κατά την χρήση τους στην μάχη κατά του καρκίνου.

Lamium purpureum L.

Λάμιο το Πορφυρό.

Πιο γνωστό με το όνομα νεροτσουκνίδα . Πλημμυρίζει χλοώδης περιοχές σε όλο το Κιλκίς,δημιουργώντας πολύ μεγάλες πορφυρόχρωμες ομάδες . Συχνά το συναντάμε και μέσα σε κατοικημένες περιοχές , συνήθως σε μέρη δροσερά που διατηρούν κάποια ποσότητα υγρασίας. Το φυτό έχει μικρή διάρκεια ζωής όμως οι σπόροι του μπορούν να βλαστήσουν όλες τις εποχές, γι αυτό και μπορούμε να το συναντήσουμε καθ΄όλη την διάρκεια του χρόνου . Είναι μελιτογόνο και επουλωτικό φυτό με όχι ευχάριστη μυρωδιά.

Gagea peduncularis Pashc.

Γαγέα η έμμισχος.
Ενδημικό φυτό των Βαλκανίων. Μικρό βολβώδες φυτό που μπορεί να φτάσει τα 15 εκ., έχει βλαστό χνουδωτό και αναπτύσσει 1 με 3 κιτρινοπράσινα λουλούδια. Το όνομα στο γένος δόθηκε προς τιμήν του Άγγλου φυσιοδίφη Sir Thomas Gage. Συνήθως σε αμμώδη εδάφη από την αρχή της άνοιξης. Αρκετά συχνό φυτό τόσο στην Παιωνία όσο και στην επαρχία του Κιλκίς σε μέσα και χαμηλά υψόμετρα. Το συγκεκριμένο φυτό φωτογραφήθηκε στο Μελάνθιο .

Gagea pratensis (Pers.)

Γαγέα η λιβαδική.

Το φυτό ανήκει στην οικογένεια των Λειριωδών (Liliaceae), αναπτύσσει στην άκρη των λείων ανθοφόρων βλαστών, 2-6 πρασινοκίτρινα άνθη που φέρουν στην εξωτερική τους επιφάνεια πράσινη λωρίδα όπως και τα Ορνιθόγαλα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του είδους το μακρύ και φαρδύ φύλλο της βάσης, καθώς και η παρουσία 2-3 άνισων βολβών .Αναπτύσσεται σε βοσκές σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στο Κιλκίς οι πληθυσμοί του δεν είναι μεγάλοι. Θα το συναντήσουμε σε μικρές ομάδες των 3-4 μονάδων, κυρίως σε βοσκότοπους και λιβάδια σε όλο τον Νομό.