Ονωνίδα η Ακανθώδης.
Πολυετές αγκαθωτό φρύγανο που μπορεί να φτάσει σε ύψος το 1 m. Είναι βαθύρριζο ενωχλητικότατο ζιζάνιο δυσκολοεξόντωτο. Στο είδος αυτό υποτίθεται ότι αναφέρεται ο Θεόφραστος με το όνομα Αιγίπυρος . Οι ρίζες του φυτού έχουν διουρητικές και αντιρευματικέ ιδιότητες. Πολύ συχνή η εμφάνιση του φυτού σε όλο το Κιλκίς . Η ανάπτυξή του έχει μεγάλες διακυμάνσεις αφού μπορεί να την συναντήσουμε από ξηρά σφιχτά εδάφη έως και κοντά σε παραποτάμιες περιοχές.
Sorry for my bad english. Thank you so much for your good post. Your post helped me in my college assignment, If you can provide me more details please email me.
ΑπάντησηΔιαγραφήok but i don't know your e-mail
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γνωστή και με το όνομα "βοϊδοκράτης" γιατί στο όργωμα όταν το ινή έπεφτε πάνω στην ρίζα της Ονωνίδος σταματούσε τα βόδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο δυνατή ρίζα!
Έχει δυσάρεστη οσμή και γεύση αλλά είναι εξαιρετικά διουρητική, και μπορεί να συνδυαστεί με άλλα διουρητικά όπως η άρκευθος, η μελία, η χρυσόβεργα (solidago virga aurea) και η συμήδα η χαμοκλαδής (betula pendula).
Αποβάλλει το αλάτι από το σώμα και είναι πολύ καλή αντιυπερτασική, προκαλεί διαστολή των αγγείων όπως το Αμμι βισνάγκα. (Βέβαια δεν το παρακάνουμε γιατί θα δημιουργήσουμε ανισορροπία αν χάσουμε πολύ αλάτι, να ρίξουμε την πίεση αν έχουμε αρκετή αλλά μην φθάσουμε και στα πατώματα... Φυσικά αν κάποιος έχει υπόταση να μην την πάρει)
θεωρείται ότι προλαμβάνει τον σχηματισμό πέτρας στους νεφρούς, έχει αντιφλεγμονώδη δράση στην ουρική αρθρίτιδα και στους ρευματισμούς. Αλλά ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ σε καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια.
Μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε με μορφή βάμματος ή αφεψήματος.
Ο Διοσκορίδης έδινε μια συνταγή σύμφωνα με την οποία έβαζαν τα φυλλαράκια του φυτού, που τα συνέλεγαν πριν ανθίσει, σε κρασί.
Ελπίζω να πρόσθεσα κάτι χρήσιμο.
Πολύ ωραία δουλειά κάνετε παιδιά που ερευνάτε την χλωρίδα της περιοχής σας.
Μπράβο!