Το Παϊκο τέλη Μαρτίου 2010.
To Παϊκο αποτελεί το δυτικότερο σύνορο του Νομού Κιλκίς .O oρεινός όγκος διοικητικά μοιράζεται μεταξύ δύο Νομών (Κιλκίς και Πέλλας) και ενώνει δύο χώρες (Ελλάδα, F.Y.R.O.M). Θεωρείται ως η νότια προέκταση του ανατολικού τμήματος του Βόρα, ενώ μορφολογικά είναι ένα πολύκορφο όρος με κορυφές από τα 1219 m μέχρι την υψηλότερη κορυφή στα 1650 m με το τοπωνύμιο Γκόλα Τσούκα.(Ν.Αθανασιάδης,Ε.Δρόσος).
Σύμφωνα με την ντόπια διάλεκτο η λέξη "Παϊκ" σημαίνει αράχνη, από εκεί λέγεται πώς πήρε και το όνομά του το βουνό αφού το σχήμα του παραπέμπει στο αρθρόποδο. Τα έντονα χρώματα καθ όλη την διάρκεια του έτους, τα πρωτότυπα σχήματα τόσο από τον φυτικό βασίλειο όσο και από την μορφολογία του βουνού, τα απαλά αρώματα που διαχέονται στην ατμόσφαιρα από μεγάλο αριθμό φυτών, και ο αγχολυτικός παφλασμός στα ρέματα και τα ρυάκια του βουνού προκαλούν και προσκαλούν. Την εποχή αυτή αν και σχεδόν έχουμε μπει στον Απρίλη τα χιόνια αντιστέκονται ακόμη στο ερχομό της Άνοιξης. 
Αν και μέχρι την Καστανερή όλα ακολουθούν την εποχή με μικρή καθυστέρηση, από τα 1000m και πάνω στο δρόμο ,προς τα Λειβάδια το χιόνι καλύπτει μεγάλες ανήλιες περιοχές. Βασίλισσα της εποχής θα όριζα την Primula Vulgaris που καλύπτει τίς καφεκόκινες πλαγιές αφήνοντας τον απαλό κίτρινο χρωματισμό των λουλουδιών της να ξεπηδά από τα έντονα πράσινα φύλλα της. Αμέσως μετά την ακολουθεί η Scilla bifolia που προσδίδει ένα έντονο μπλε τόνο στο τοπίο, ενώ η Viola odorata σε κάνει να αναζητάς την πηγή του αρώματος που πλυμμηρίζει τον αέρα . Η ονομασία του είδους εύοσμος ίσως και να μην αρκεί για να ορίσει την αίσθηση που γεννιέται. Το παιχνίδι των βολβών με το χιόνι (Galanthus elwesii,Crocus veluchensis ) προσθέτει σχήματα και εικόνες, που σίγουρα θα μείνουν στην μνήμη των τυχερών που θα τα συναντήσουν. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου